The Life On The Slopes
Door: Joris
Blijf op de hoogte en volg Joris
04 Februari 2006 | Verenigde Staten, Incline Village
- Nieuwe foto's op:
http://www.picturetrail.com/joris-usa
- Nieuwe filmpjes op:
http://joris19.zippyvideos.com
____________________________________________
Hoi allemaal!
Nog even en ik bevind mij op een witte strand met palmbomen, blauwe zee en een bloemenkrans om. Ik heb het dus over Hawaii. Vannacht vertrekken we naar San Francisco en later die ochtend zitten we in het vliegtuig naar het zonovergoten tropische eiland Maui. I know, it’s a hard knock life.. Dit tropische leventje voor een week zal een echt een groot contrast worden met waar ik me nu bevind. De laatste tijd heb ik heel veel gesnowboard en ook veel gewerkt. Ik heb nu genoeg verdiend om te overleven op Maui. Vrijdag 20 januari heb ik de hele dag gewerkt. Het was niet zo gigantishc druk en dat was best lekker. Het kan op een drukke dag echt een gigantische chaos zijn. Meestal sta ik met nog iemand anders in de keuken. Dan heb je het best druk hoor. Je moet werkelijk op alles letten. Je moet allerlei soorten vlees op de grill gooien en vervolgens in de oven stoppen. Je moet refried beans klaar maken, je moet black beans maken. Spanish rice, guacemole, groente, nacho cheese, pico de gallo, habanero en salsa mogen natuurlijk ook niet onbreken. En ga zo maar door. Oja en ondertussen moet je ook nog even de muur van afwas zien weg te werken. Dit zorgde dus regelmatig voor aardige stress in de keuken. Je moest steeds opletten of ze nog genoeg eten in de warmers hadden en goed vooruit kijken wat je eens zal gaan maken. Ik werkte samen met Pierro. Een gast van 24 uit Brazilie, die tevens een Italiaans paspoort en een Spaans paspoort heeft. En hij heeft ook de helft van ze leven in Cuba gewoond. Die is dus niet geheel wereldvreemd. Het is een harstikke aardige gozer, maar z’n engels laat het af en toe nog weten. Was soms dus een beetje lastig communiceren met hem tijdens alle chaos. M’n andere collega’s waren ook erg aardig. Paar meiden en wat jongens uit Brazilië, een paar uit Argentinië, een oudere vrouw uit Chili en nog wat echte yankees. Zaterdag 21 januari heb ik wederom de hele dag gewerkt. Zaterdag bij Northstar is gekkenhuis. Zaterdag en zondag zijn meestal een ‘red flag day’. Dat betekent dat er minstens 7000 mensen op het resort zijn, niet mis he. Ik was helemaal gesloopt aan het einde van de dag. Ik ben die dag met de Hyatt shuttle heen en terug gegaan. Dat is echt super makkelijk. Zondag was het weer druk op m’n kantoor. Om 8 uur ’s avonds lag ik al te pitten. Je raadt het nooit, maar maandag heb ik weer gewerkt. Die ochtend ben ik met Sherri en Andrea meegereden naar Northstar, zij gingen skieën. Het was deze dag eindelijk weer een beetje rustig. Om 3 uur mocht ik dan ook al naar huis. Dinsdag 24 januari had ik een vrije dag. Ik wilde gaan snowboarden, maar had niemand om mee te gaan snowboarden. Totdat Peet zijn cijfers kreeg van zijn finals (tentamens). Hij had super goede cijfers en Maarten en Sherri besloten dat hij voor z’n harde werk een dag niet naar school hoefde. Kwam dat even lekker uit. ’s Ochtends ben ik met Peet met de shuttle voreg naar Northstar vertrokken. Toen we daar aankwamen dachten we dat we in de hemel belandt waren. Er waren namelijk geen mensen. Ik zag 1 andere jongen met een snowboard lopen. Ik had een helm en een bril nodig en had geen zin om dat te gaan huren. We zijn naar de Lost & Found gelopen en hebben een verhaal opgehangen dat we een grijze helm met een bril kwijt waren geraakt. Zo eentje hadden ze er wel liggen, naja wat een toeval, dat was nou net die van mij, ahumm.. Dus vrolijk met nieuwe gear naar de lift gelopen, klaar om een heerlijke dag te gaan boarden. Wij waren een van de eerste op de pistes. De sneeuw was dus super vers. Dit was tot nu toe een van de beste snowboard dagen ooit. We hebben bijna non-stop gesnowboard met een kleine pauze tussendoor (dat is dus wel even iets anders dan m’n eerste dagen, hé Ro). ’s Avonds heb ik Peet naar wrestling practice gebracht. Woensdag heb ik weer gewerkt. Mijn baas was super gestresst en was dus een eikel tegen iedereen. Hij was zo gestresst, omdat die dag de health inspector zou komen. Alles moest dus pico bello in orde zijn. Aan het einde van de dag was die meneer nog steeds niet langs geweest. Alle stress dus voor niks, hahah. ’s Avonds had Peet een worstel wedstrijd. Hij deed het super goed en heeft een jongen flink wat blauwe plekken bezorgd. Het enige wat minder leuk was aan die avond is dat Peet z’n iPod gejat was. Waarschijnlijk een van die schooiers van het andere team. Hij baalde natuurlijk ontzettend. Donderdag moest ik werken, maar ik hoefde pas om 11 uur te beginnen. Voor die tijd kon ik dus nog even lekker snowboarden. Die ochtend was de shuttle alleen een beetje laat, dus heb uiteindelijk maar een uurtje gesnowboard voor ik begon met werken. Het was die dag aardig rustig en ik mocht een uurtje eerder weg. De vrouw van m’n baas had me thuis afgedropt, dat was erg aardig. Vrijdag 27 januari heb ik 2 uurtjes gesnowboard voor ik begon met werken. Het leek alsof veel families masaal spijbelde, want het was gruwelijk druk. Zaterdag was het niet meer leuk druk, ik kon aan het einde van de dag de zinnen al: “Djorriss, we need more steak!, We need more chicken, Make some refried beans!!” niet meer horen. Ik werkte me uit de naad, maar alsnog hadden we af en toe bijna te weinig voedsel. Kreeg ook nog een beetje mot met m’n baas, want hij was weer eens een eikel. Hij zat maar te zeiken terwijl ik me helemaal kapot werkte. Dus aan het eind pikte ik het niet meer en gaf een grote bek tegen dat varken terug. Dat vond ie niet zo grappig. Tijdens het snijden van de steak had ik me ook nog als ik gothic in m’n duim gesneden, dat was wat minder. Gelukkig was dit mijn laatste dag werken daar. Ik had nu genoeg geld verdiend en ik had geen zin om te werken als Valery hier zou zijn. ’s Avonds ben ik met Maarten naar het vliegveld gereden. Daar zag ik Valery weer sinds 3 maanden! Het was alsof elkaar gister nog hadden gezien. Haar koffer zat niet op de lopende band, dus we waren bang dat de koffer niet was aangekomen. Later bleek dat de koffer al met een vlucht eerder naar Reno was gekomen. De koffer stond ergens achter bij Alaska Airlines. Zondag 29 januari hebben Valery ik en uitgeslapen. Na het ontbijt zijn we naar het werk van Sherri gelopen. Onderweg heb ik haar wat dingen laten zien. Bij het restaurant hebben even van het uitzicht van het meer genoten. We zijn toen met de auto naar Northstar gereden. Ik heb daar m’n geld opgehaald. 650 pietermannen. Daar kan ik dus wel even mee vooruit. ’s Avonds kwamen Marius en Marina bij ons eten. Zij gaan op de kinderen passen als wij in Hawaii zijn. Het was erg gezellig. Maandag zijn we heel vroeg opgestaan. We gingen met de shuttle naar Northstar om te skieën en te snowboarden. Maar voordat we dat deden zijn we naar de Village Skiloft gegaan om ski’s te huren voor Valery. In het begin van de dag was het weer erg lekker op de pistes, maar later kregen we een heuse sneeuwstorm. Het nadeel hiervan was dat het erg koud was en dat je kleren drijfnat werden (zelfs als het waterafstotend is), maar wat ik er erg leuk aan vond was de verse sneeuw. In een uur was zo’n 40 cm sneeuw gevallen. Het snowboarden werd hier alleen maar vetter door. Toe we thuis kwamen waren we erg moe en hadden het koud. Valery had erg last van haar benen, want dit was voor haar weer de eerste dag skieën sinds een jaar ofzo. Dinsdag 31 januari zijn we weer wezen skieën en snowboarden. Het weer was geweldig die dag. Ik had ook voor het eerst jumps geprobeerd met m’n snowboard. Dit ging best aardig. Ben wel een keer flink gecrasht. En laat Valery daar nou net een filmpje van hebben gemaakt. Daar kunnen jullie allemaal van gaan genieten onder het motto leedvermaak. Het deed gelukkig niet zo’n pijn en ik had een helm op. (Er staan 2 filmpjes op: http://joris19.zippyvideos.com/) Woensdag hebben we uitgeslapen. Voor Valery was dit ook wel lekker, omdat zij nog steeds enorme spierpijn had. We waren van plan om aan het einde van de dag met Sherri naar Reno te gaan. Dit is uiteindelijk niet doorgegaan. ’s Middags hebben we nog uitgebreid gebeld met de Bussum-Zuid posse en een of andere jongen uit Naarden. Was super lache om ze weer te horen. Toen hebben we met z’n allen een film gekeken. De volgende dag, donderdag, ging ik ’s ochtends met Valery naar Reno. Daar hebben we flink geshopt. Valery had namelijk flink wat kleren nodig. Ik heb wat dingen voor Hawaii ingeslagen, zoals een korte broek, slippers en het boek Scar Tissue van Anthony Kiedis. Dit boek ben ik ’s middags al aan begonnen. Het is een super verslavend boek. Vanochtend (vrijdag 3 februari) heb ik even met m’n moeder aan de telefoon gezeten. Ze wenste me nog veel plezier de komende week. Een groot deel van de dag hebben Valery en ik het huis opgeruimd en de nodige was gedaan. Natuurlijk heb ik ook m’n koffer al gepakt. We vertrekken vannacht dus richting San Francisco. We parkeren onze auto bij een zus van Sherri, Shelly. Zij brengt ons vervolgens naar het vliegveld. Ik ga nu de laatste dingen pakken en dan ben ik klaar om te gaan. Ik zou het leuk vinden als je een berichtje achterlaat. Jullie horen nog van me. Later,
Joris
____________________________________________
- Nieuwe foto's op:
http://www.picturetrail.com/joris-usa
- Nieuwe filmpjes op:
http://joris19.zippyvideos.com
http://www.picturetrail.com/joris-usa
- Nieuwe filmpjes op:
http://joris19.zippyvideos.com
____________________________________________
Hoi allemaal!
Nog even en ik bevind mij op een witte strand met palmbomen, blauwe zee en een bloemenkrans om. Ik heb het dus over Hawaii. Vannacht vertrekken we naar San Francisco en later die ochtend zitten we in het vliegtuig naar het zonovergoten tropische eiland Maui. I know, it’s a hard knock life.. Dit tropische leventje voor een week zal een echt een groot contrast worden met waar ik me nu bevind. De laatste tijd heb ik heel veel gesnowboard en ook veel gewerkt. Ik heb nu genoeg verdiend om te overleven op Maui. Vrijdag 20 januari heb ik de hele dag gewerkt. Het was niet zo gigantishc druk en dat was best lekker. Het kan op een drukke dag echt een gigantische chaos zijn. Meestal sta ik met nog iemand anders in de keuken. Dan heb je het best druk hoor. Je moet werkelijk op alles letten. Je moet allerlei soorten vlees op de grill gooien en vervolgens in de oven stoppen. Je moet refried beans klaar maken, je moet black beans maken. Spanish rice, guacemole, groente, nacho cheese, pico de gallo, habanero en salsa mogen natuurlijk ook niet onbreken. En ga zo maar door. Oja en ondertussen moet je ook nog even de muur van afwas zien weg te werken. Dit zorgde dus regelmatig voor aardige stress in de keuken. Je moest steeds opletten of ze nog genoeg eten in de warmers hadden en goed vooruit kijken wat je eens zal gaan maken. Ik werkte samen met Pierro. Een gast van 24 uit Brazilie, die tevens een Italiaans paspoort en een Spaans paspoort heeft. En hij heeft ook de helft van ze leven in Cuba gewoond. Die is dus niet geheel wereldvreemd. Het is een harstikke aardige gozer, maar z’n engels laat het af en toe nog weten. Was soms dus een beetje lastig communiceren met hem tijdens alle chaos. M’n andere collega’s waren ook erg aardig. Paar meiden en wat jongens uit Brazilië, een paar uit Argentinië, een oudere vrouw uit Chili en nog wat echte yankees. Zaterdag 21 januari heb ik wederom de hele dag gewerkt. Zaterdag bij Northstar is gekkenhuis. Zaterdag en zondag zijn meestal een ‘red flag day’. Dat betekent dat er minstens 7000 mensen op het resort zijn, niet mis he. Ik was helemaal gesloopt aan het einde van de dag. Ik ben die dag met de Hyatt shuttle heen en terug gegaan. Dat is echt super makkelijk. Zondag was het weer druk op m’n kantoor. Om 8 uur ’s avonds lag ik al te pitten. Je raadt het nooit, maar maandag heb ik weer gewerkt. Die ochtend ben ik met Sherri en Andrea meegereden naar Northstar, zij gingen skieën. Het was deze dag eindelijk weer een beetje rustig. Om 3 uur mocht ik dan ook al naar huis. Dinsdag 24 januari had ik een vrije dag. Ik wilde gaan snowboarden, maar had niemand om mee te gaan snowboarden. Totdat Peet zijn cijfers kreeg van zijn finals (tentamens). Hij had super goede cijfers en Maarten en Sherri besloten dat hij voor z’n harde werk een dag niet naar school hoefde. Kwam dat even lekker uit. ’s Ochtends ben ik met Peet met de shuttle voreg naar Northstar vertrokken. Toen we daar aankwamen dachten we dat we in de hemel belandt waren. Er waren namelijk geen mensen. Ik zag 1 andere jongen met een snowboard lopen. Ik had een helm en een bril nodig en had geen zin om dat te gaan huren. We zijn naar de Lost & Found gelopen en hebben een verhaal opgehangen dat we een grijze helm met een bril kwijt waren geraakt. Zo eentje hadden ze er wel liggen, naja wat een toeval, dat was nou net die van mij, ahumm.. Dus vrolijk met nieuwe gear naar de lift gelopen, klaar om een heerlijke dag te gaan boarden. Wij waren een van de eerste op de pistes. De sneeuw was dus super vers. Dit was tot nu toe een van de beste snowboard dagen ooit. We hebben bijna non-stop gesnowboard met een kleine pauze tussendoor (dat is dus wel even iets anders dan m’n eerste dagen, hé Ro). ’s Avonds heb ik Peet naar wrestling practice gebracht. Woensdag heb ik weer gewerkt. Mijn baas was super gestresst en was dus een eikel tegen iedereen. Hij was zo gestresst, omdat die dag de health inspector zou komen. Alles moest dus pico bello in orde zijn. Aan het einde van de dag was die meneer nog steeds niet langs geweest. Alle stress dus voor niks, hahah. ’s Avonds had Peet een worstel wedstrijd. Hij deed het super goed en heeft een jongen flink wat blauwe plekken bezorgd. Het enige wat minder leuk was aan die avond is dat Peet z’n iPod gejat was. Waarschijnlijk een van die schooiers van het andere team. Hij baalde natuurlijk ontzettend. Donderdag moest ik werken, maar ik hoefde pas om 11 uur te beginnen. Voor die tijd kon ik dus nog even lekker snowboarden. Die ochtend was de shuttle alleen een beetje laat, dus heb uiteindelijk maar een uurtje gesnowboard voor ik begon met werken. Het was die dag aardig rustig en ik mocht een uurtje eerder weg. De vrouw van m’n baas had me thuis afgedropt, dat was erg aardig. Vrijdag 27 januari heb ik 2 uurtjes gesnowboard voor ik begon met werken. Het leek alsof veel families masaal spijbelde, want het was gruwelijk druk. Zaterdag was het niet meer leuk druk, ik kon aan het einde van de dag de zinnen al: “Djorriss, we need more steak!, We need more chicken, Make some refried beans!!” niet meer horen. Ik werkte me uit de naad, maar alsnog hadden we af en toe bijna te weinig voedsel. Kreeg ook nog een beetje mot met m’n baas, want hij was weer eens een eikel. Hij zat maar te zeiken terwijl ik me helemaal kapot werkte. Dus aan het eind pikte ik het niet meer en gaf een grote bek tegen dat varken terug. Dat vond ie niet zo grappig. Tijdens het snijden van de steak had ik me ook nog als ik gothic in m’n duim gesneden, dat was wat minder. Gelukkig was dit mijn laatste dag werken daar. Ik had nu genoeg geld verdiend en ik had geen zin om te werken als Valery hier zou zijn. ’s Avonds ben ik met Maarten naar het vliegveld gereden. Daar zag ik Valery weer sinds 3 maanden! Het was alsof elkaar gister nog hadden gezien. Haar koffer zat niet op de lopende band, dus we waren bang dat de koffer niet was aangekomen. Later bleek dat de koffer al met een vlucht eerder naar Reno was gekomen. De koffer stond ergens achter bij Alaska Airlines. Zondag 29 januari hebben Valery ik en uitgeslapen. Na het ontbijt zijn we naar het werk van Sherri gelopen. Onderweg heb ik haar wat dingen laten zien. Bij het restaurant hebben even van het uitzicht van het meer genoten. We zijn toen met de auto naar Northstar gereden. Ik heb daar m’n geld opgehaald. 650 pietermannen. Daar kan ik dus wel even mee vooruit. ’s Avonds kwamen Marius en Marina bij ons eten. Zij gaan op de kinderen passen als wij in Hawaii zijn. Het was erg gezellig. Maandag zijn we heel vroeg opgestaan. We gingen met de shuttle naar Northstar om te skieën en te snowboarden. Maar voordat we dat deden zijn we naar de Village Skiloft gegaan om ski’s te huren voor Valery. In het begin van de dag was het weer erg lekker op de pistes, maar later kregen we een heuse sneeuwstorm. Het nadeel hiervan was dat het erg koud was en dat je kleren drijfnat werden (zelfs als het waterafstotend is), maar wat ik er erg leuk aan vond was de verse sneeuw. In een uur was zo’n 40 cm sneeuw gevallen. Het snowboarden werd hier alleen maar vetter door. Toe we thuis kwamen waren we erg moe en hadden het koud. Valery had erg last van haar benen, want dit was voor haar weer de eerste dag skieën sinds een jaar ofzo. Dinsdag 31 januari zijn we weer wezen skieën en snowboarden. Het weer was geweldig die dag. Ik had ook voor het eerst jumps geprobeerd met m’n snowboard. Dit ging best aardig. Ben wel een keer flink gecrasht. En laat Valery daar nou net een filmpje van hebben gemaakt. Daar kunnen jullie allemaal van gaan genieten onder het motto leedvermaak. Het deed gelukkig niet zo’n pijn en ik had een helm op. (Er staan 2 filmpjes op: http://joris19.zippyvideos.com/) Woensdag hebben we uitgeslapen. Voor Valery was dit ook wel lekker, omdat zij nog steeds enorme spierpijn had. We waren van plan om aan het einde van de dag met Sherri naar Reno te gaan. Dit is uiteindelijk niet doorgegaan. ’s Middags hebben we nog uitgebreid gebeld met de Bussum-Zuid posse en een of andere jongen uit Naarden. Was super lache om ze weer te horen. Toen hebben we met z’n allen een film gekeken. De volgende dag, donderdag, ging ik ’s ochtends met Valery naar Reno. Daar hebben we flink geshopt. Valery had namelijk flink wat kleren nodig. Ik heb wat dingen voor Hawaii ingeslagen, zoals een korte broek, slippers en het boek Scar Tissue van Anthony Kiedis. Dit boek ben ik ’s middags al aan begonnen. Het is een super verslavend boek. Vanochtend (vrijdag 3 februari) heb ik even met m’n moeder aan de telefoon gezeten. Ze wenste me nog veel plezier de komende week. Een groot deel van de dag hebben Valery en ik het huis opgeruimd en de nodige was gedaan. Natuurlijk heb ik ook m’n koffer al gepakt. We vertrekken vannacht dus richting San Francisco. We parkeren onze auto bij een zus van Sherri, Shelly. Zij brengt ons vervolgens naar het vliegveld. Ik ga nu de laatste dingen pakken en dan ben ik klaar om te gaan. Ik zou het leuk vinden als je een berichtje achterlaat. Jullie horen nog van me. Later,
Joris
____________________________________________
- Nieuwe foto's op:
http://www.picturetrail.com/joris-usa
- Nieuwe filmpjes op:
http://joris19.zippyvideos.com
-
04 Februari 2006 - 04:07
Val:
Veel plezier op Hawaii!!!
xxx val -
04 Februari 2006 - 07:58
Valentino:
Hee ouwe tabbert! leuk dat je ff belde! Heel cool dat je scar tissue gekocht hebt zorg wel dat je niet al uit hebt voordat je daar bent, veel plezier in Hawaii en tot de 28ste holaaarr -
04 Februari 2006 - 09:11
Henry:
Yo torus, was echt dope je weer s te spreken over de telefoon. klink wel weer heerlijk hoor allemaal, fijn dat jij en je vrouwtje weer herenigd zijn. En heerlijk dat je naar maui ofzo gaat, een ding moet je wel doen als je daar bent: golfsurfen!!! Doe het anders maar voor mij, potverdikkie. Surfers paradise. He joris a.k.a. torius geniet van je verblijf op dat goddelijke eiland zie je 28ste in je kelder -
04 Februari 2006 - 17:20
Daan:
ahhh scar tissue heerlijk boek wel beetje depri af en toe. die crash van je daar kreeg ik bijna een harde van zo mooi hoe je viel. -
05 Februari 2006 - 18:29
Leonie:
Wauw! die foto's! ik kreeg er gewoon kippenvel van zo mooi! Veel plezier op Hawaii en tot heel erg snel!
doe de groetjes aan Val.
Dikke Kus van mij -
06 Februari 2006 - 17:16
Jurre:
aaaah nasty, jij op hawai, ik lekker door de regen op de fiets naar school! ouwe snoeperd. viel spass in hawaizzle. lat0rr -
07 Februari 2006 - 08:15
Marjolijn:
Hi. Helaas op mijn krijg ik deze melding om je film/foto's te checken 'You cannot access the following Web address'!!! Zal ze thuis even checken,als de kids me de tijd geven.
Zal wel super gaaf zijn! Wat een super gave tijd heb je daar toch, ben nog steeds zoooo jaloers!! Ben ook benieuwd of je daar veel Nike ACG outdoor products kan kopen? Nou grote neef enjoy the sun!!! liefs, Marjolijn, Jons, Saar en Gijs(inmiddels alweer 8 mnd!) -
07 Februari 2006 - 12:39
Rosa:
Eej Joris!
Klinkt allemaal weer superleuk! Heel veel plezier in hawaii!
Liefs, rosa -
07 Februari 2006 - 18:08
Claire:
hee joris!!leuk die filmpjes van je...!!en wat een enorme sprongen;p!!die moest ik natuurlijk wel even zien nadat val daar op dr site iets over vertelde!iig heel veel plezier in hawaii!kus claire -
09 Februari 2006 - 01:15
Roderik Zegt::
Hi Joris' leuk het allemaal ook weer 'ns van jouw kant te horen.
Ik kon verdikkie/sapperloot je crash-video niet bekijken!
Is het omdat ik geen ADSL of kabel heb, of ben ik (nog) te onhandig met internet? Kwenie.
Maar zeker is: je bent wel een durfal: salto's oefenen betekent toch zeker 99 keer crashen voor het ergens op begint te lijken?
Ik houd van gewoon springen; ver, niet hoog. Mijn enige truc is dan benen en armen heel wijd en pas op laatste moment voor landing benen weer bij elkaar. Kan je oefenen zonder doodsmak.
Lijkt me leuk je gauw te ontmoeten zodra je weer in Nederland bent. Nog leuker: skiën met jullie, als het de volgende winter nog aan is tenminste.
Heel veel plezier in Hawaiï! groetjes, Val's Oompie Rod -
09 Februari 2006 - 13:36
Stef:
heey joris! wat een prachtige filmpjes....vooral die ene die val had aangekondingd! hoop dat hawai super was.. maar dat lijkt me wel! x stef
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
